Węglik spiekany to materiał narzędziowy posiadający wszystkie właściwości niezbędne do narzędzi o dużej wytrzymałości, w tym twardość i wytrzymałość.Węglik spiekany jest wytwarzany przez sproszkowany węglik wolframu (WC), mieszanie w nim proszku kobaltu (Co) jako spoiwa i spiekanie mieszaniny.Można to porównać do betonu.Małe kamienie (węglik wolframu) otoczone są cementem (kobaltem).Węglik spiekany po spiekaniu będzie miał prawie dwukrotnie większą grawitację i około połowę mniejszą objętość niż przed procesem spiekania.Spiekany węglik spiekany jest szlifowany za pomocą diamentowego narzędzia szlifierskiego i może być następnie używany jako narzędzie tnące.
Procesy wytwarzania węglików spiekanych
Proces zagęszczania odbywa się pod bardzo wysokim ciśnieniem w prasie mechanicznej, jak pokazano na rysunku 1-1, lub w komorze izostatycznej, tworząc część o konsystencji kredy tablicowej.Dodaje się niewielką ilość wosku (parafiny), aby zwiększyć wytrzymałość na surowo i pomóc w manipulowaniu zagęszczonym kształtem.W tym stanie „surowym” można go formować lub kształtować konwencjonalnymi metodami, takimi jak toczenie, frezowanie, szlifowanie i wiercenie (Rysunek 1-2).Uformowany i ukształtowany węglik jest następnie spiekany (umieszczany w piecu próżniowym w wysokiej temperaturze).Podczas procesu spiekania węglik może skurczyć się liniowo nawet o 20% lub prawie 48% objętościowo.
W przypadku części „po spiekaniu” za standard branżowy uważa się możliwość utrzymania tolerancji ± 0,8% wymiaru lub ± 0,005 ”, w zależności od tego, która z tych wartości jest większa.Węższe tolerancje można utrzymać w przypadku mniejszych tłoczonych części.Po spiekaniu węglik spiekany osiągnął pełną gęstość i twardość.Następnie można go wytworzyć za pomocą technik szlifowania ściernic diamentowych lub obróbki elektroerozyjnej (EDM).